กลอนวันครู กลอนซึ้งๆ ถึงคุณครู
ย้อนรำลึก นึกถึงวัน ฉันยังเด็ก
ตัวเล็กๆ ไปโรงรียน หิ้วของขาย
มะขามเทศ ร้อยเป็นพวง ร่วงกระจาย
ได้สตางค์ มาก็หาย เหลือนิดเดียว
กลัวครูเห็น ฉันจึงหลบ แอบซ่อนไว้
เพื่อนนักเรียน เพียรมาไกล้ ฉันยิ่งเสียว
กลัวที่สุด ในชีวิต คือไม้เรียว
จนบัดนี้นี้ ก็ยังเสียว อยู่ทุกวัน
ไม้บรรทัด คาบมาแล้ว เชื่อไหมแม่
ทั้งโดนแสร้ ทั้งโดนหวาย ซ้ายขวาหัน
น้ำตาร่วง เพราะตัวเรา ใช่ใครกัน
ครูลงทัณฑ์ เพื่ออยากให้ เราได้ดี
มิใช่โดน ลงโทษ เพราะขายของ
แต่ที่โดน เพราะลำพอง จ้องโดดหนี
มีการบ้าน ก็ส่งช้า กว่าเขาทุกที
แต่สิ้นปี ก็สอบผ่าน ด้วยอ่านจำ
คิดถึงครู อยากไปหา ไปก้มกราบ
อยากไปอาบ น้ำให้ครู หนูขอย้ำ
อาบที่แขน เพื่อทดแทน สิ่งครูทำ
สิบหกนี้ ศิษญ์ขอจำ คือวันครู...
ตัวเล็กๆ ไปโรงรียน หิ้วของขาย
มะขามเทศ ร้อยเป็นพวง ร่วงกระจาย
ได้สตางค์ มาก็หาย เหลือนิดเดียว
กลัวครูเห็น ฉันจึงหลบ แอบซ่อนไว้
เพื่อนนักเรียน เพียรมาไกล้ ฉันยิ่งเสียว
กลัวที่สุด ในชีวิต คือไม้เรียว
จนบัดนี้นี้ ก็ยังเสียว อยู่ทุกวัน
ไม้บรรทัด คาบมาแล้ว เชื่อไหมแม่
ทั้งโดนแสร้ ทั้งโดนหวาย ซ้ายขวาหัน
น้ำตาร่วง เพราะตัวเรา ใช่ใครกัน
ครูลงทัณฑ์ เพื่ออยากให้ เราได้ดี
มิใช่โดน ลงโทษ เพราะขายของ
แต่ที่โดน เพราะลำพอง จ้องโดดหนี
มีการบ้าน ก็ส่งช้า กว่าเขาทุกที
แต่สิ้นปี ก็สอบผ่าน ด้วยอ่านจำ
คิดถึงครู อยากไปหา ไปก้มกราบ
อยากไปอาบ น้ำให้ครู หนูขอย้ำ
อาบที่แขน เพื่อทดแทน สิ่งครูทำ
สิบหกนี้ ศิษญ์ขอจำ คือวันครู...
ถึงจะสูงเทียมฟ้าอย่าดูถูก
ครูเคยปลูกวิชามาเเต่หลัง
ศิษย์ไร้ครูอยู่ไม่ได้ไม่จีรัง
อย่าโอหังลบหลู่ครูอาจารย์
วันสิบหก มกรา ข้าเคารพ
ขอน้อมนบ แด่ครู ผู้สั่งสอน
คอยอบรม บ่มวินัย ให้รู้นอน
กับคำสอน ล้ำค่า แสนสำคัญ
ศิษย์น้อมกราบ ขอบพระคุณ คุณครูเหลือ
ที่คอยเกื้อ เจือจุน หนุนใจฉัน
ทุกสิ่งดี ที่บัดนี้ มีทุกวัน
ก็เพราะครู ผู้เลอสรรค์ บันดาลมา
มีเพียงคำ กล่าวเอ่ย เผยให้รู้
แด่คุณครู ผู้ชี้ทาง การศึกษา
ศิษย์วันนี้ ดีได้นั้น ด้วยปัญญา
ที่คุณครู ผู้ชี้ฟ้า นำข้าไป
ที่มา http://goo.gl/qRZAF
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น